Pogrzeb w judaizmie

Każda kultura i religia ma swoje zwyczaje i obrzędy dotyczące śmierci i pogrzebów. W chrześcijaństwie część obrzędowości obecnej w kulturze jeszcze przed dwiema dekadami odchodzi jedynie do wspomnień. Sam rytuał uległ znacznemu uproszczeniu, a większością zadań, które były związane z obrzędem, wykonuje zakład pogrzebowy. Jednakże w świadomości społecznej pozostało kilka niezmiennych obyczajów. Podobnie jest w przypadku pogrzebów żydowskich. Ze względu na fakt, że mogli w nich uczestniczyć tylko Żydzi, wokół obrzędów narosło wiele legend, jak np. ta, że zmarłego grzebie się w pozycji siedzącej.

Opieka nad zmarłym

Po śmierci zmarłemu zamyka się oczy, a ciało kładzie się na podłodze i przykrywa. Wokół zmarłego ustawia się płonące świece. W dowód szacunku ciało aż do pogrzebu nie jest pozostawiane samo. Osoby przebywające ze zmarłym nazywane są szomrim, co oznacza strażnik lub stróż. W większości społeczności istnieją organizacje zajmujące się zmarłymi, zwane chewra kadisza. W trakcie przygotowań do pogrzebu ciało jest gruntownie myte i oblekane w prosty, płócienny całun. Zarówno strój, jak i trumna powinny być proste, dzięki temu, w obliczu śmierci, biednemu oddana jest taka sama cześć jak bogatemu. Trzeba pamiętać, że obecność ciała zmarłego jest źródłem rytualnej nieczystości, zatem po przebywaniu w pobliżu ciała należy umyć ręce. Zmarłego grzebie się w dniu śmierci lub dnia następnego.

Kaddisz i żałoba

W tradycyjnie ciało powinno być pochowane owinięte jedynie w całun, jednakże na przestrzeni wieków względy sanitarne spowodowały, że zaczęto używać prostych, drewnianych trumien. Podczas ceremonii muszą zostać odmówione obowiązkowe modlitwy. Podstawową modlitwą jest kaddisz, który odmawiany jest przez kworum modlitewne, które wynosi dziesięciu dorosłych mężczyzn. Kondolencje składa się na skromnej stypie. Podawano na niej chleb, soczewicę, jajka oraz wino. Od takiego symbolicznego poczęstunku, miała się zaczynać żałoba.