Przekazanie zwłok akademii medycznej

Nie zawsze zwłoki trafiają po śmierci do zakładu pogrzebowego. Niektórzy zmarli aktem notarialnym (koniecznie na piśmie) zastrzegają sobie przekazanie własnego ciała na potrzeby uczelni medycznych do celów naukowych. To wielkoduszny gest, nic bowiem nie zastąpi ludzkiego ciała w nauce anatomii. Jak wskazują głosy naukowców z uczelni medycznych w Polsce, nawet najlepsze podręczniki czy fantomy nie są w stanie konkurować z możliwościami ludzkiego ciała, bo nie odzwierciedlają one subtelności ludzkiej budowy. Dlatego też poszczególne uczelnie wprowadzają programy świadomej donacji zwłok, dzięki którym studenci medycyny mają kontakt z prawdziwym ciałem. Świadomość społeczna doniosłości takiej decyzji rośnie, coraz częściej więc zgłaszają się do uczelni medycznych osoby chcące przekazać po śmierci swe ciało na potrzeby naukowe.

Jak zatem dokonać takiego aktu darowizny własnych zwłok? Wystarczy wejść na stronę uczelni, wyszukać tam zakładkę o darowaniu zwłok i pobrać wzór oświadczenia o podarowaniu ciała na cele dydaktyczno-naukowe. Następnie wypełnić go i jednocześnie wskazać osoby, które zawiadomią uczelnię o zgonie darczyńcy. Akt przekazania zwłok najlepiej jest także poświadczyć notarialnie (zapobiegnie to nieposzanowaniu woli przez krewnych zmarłego). Oryginał pisma można wysłać do uczelni (Katedra i Zakład Anatomii Prawidłowej), kopię zaś trzeba nosić wraz z dokumentami. W dokumencie można zastrzec, że ciało po kilku latach ma zostać pochowane albo, że chcemy, aby pozostało na uczelni na stałe.

Z decyzją donacji swoich (lub bliskich, jeśli wyrazili taką chęć) zwłok wiązać się może wiele obaw: czy ciało nie zostanie zbezczeszczone, w jaki sposób będzie służyć i jak długo, wreszcie, być może najważniejsze pytanie – jak zostanie pogrzebane? Nie ma powodu do obaw. Ciało donatora potraktowane zostanie z należytym szacunkiem, znajdujące się w nim organy nie zostaną użyte do transplantacji, transport zwłok i sam pogrzeb odbywają się na koszt uczelni. Z reguły pogrzeb darczyńców to coroczna uroczystość o charakterze ekumenicznym i wyjątkowo podniosłym, która odbywa się już po zakończeniu zajęć dydaktycznych i w której udział biorą wykładowcy, studenci i nierzadko przedstawiciele władz miasta.